Leven in Sydney

Dag lieve mensen!! Ja het is schandalig lang geleden dat ik wat geschreven heb. Je zou haast denken dat ik me hier zo erg vermaak dat ik jullie allemaal vergeten ben. Niets is minder waar. Elke avond lig ik huilend in bed, overdag doe ik niks uit zware depressiviteit, alleen maar omdat ik thuis zo mis. Het heeft me wekenlang zo'n pijn gedaan dat ik er niet over kon praten, maar ook niet over kon schrijven. Na een week lang therapie (ik heb erover gepraat, getekend en bewogen) gaat het weer wat beter, en kan ik eindelijk verslag doen van de afgelopen maand.

Goed, dat was onzin, het komt er uiteindelijk op neer dat ik niet geschreven heb omdat ik niet zo heel veel te vertellen heb. En dat komt weer, omdat ik hier in Sydney zowaar een beetje een gewoon leven leidt. Een beetje dan he. Niet helemaal gewoon. kuchkuchIKBENBIJNAJARIGkuchkuch.
Zoals jullie allemaal weten, omdat jullie mijn vorige verhaal van achter naar voren uit je hoofd kennen, ben ik aan het werk bij een camperverhuur bedrijf. Ik ben daar aangenomen als schoonmaker, maar goed iedereen die mij een beetje kent begrijpt dat ook hier in sydney, de bedrijfsleiders al gauw doorhebben dat ik daar toch echt te goed voor ben. Dus ik ben gepromoveerd naar baliemedewerker! Veel leuker! Ik ontvang alle klanten, behandel hun reservering, leg ze alles uit over de camper, maak hun contract, maak ze wat geld afhandig, en stuur ze immens vrolijk de deur uit met hun wickedcamper. En dat alles in het engels. Dat gaat de ene dag wat beter dan de andere 6 dagen in de week, maar goed ze verstaan me. Ik heb er veel meer lol in nu, dus het is goed vol te houden. kuchkuchIKBENBIJNAJARIGkuchkuch Maarja, met een baantje van 36 uur per week hou je mij niet tevreden, dus ben ik toch bij die hippe rijke bar (CargoBar)gaan solliciteren. Om vervolgens die baan direct te krijgen (met dank aan Rianne, Ellen en Sandra van de Beerze Bulten die mij tot een volmaakt serveerster hebben gemaakt). Om vervolgens 2 weken lang niet ingeroosterd te worden. Ik stond er eerst op voor overdag, maarja dan kan ik natuurlijk niet, en vervolgens was er 's avonds geen werk ofzo. Ik heb al een paar keer gebeld en het blijft vaag, maar ik hoop dat ik volgende week toch wel kan beginnen. Ik weet trouwens niet zeker of ik dat hoop want ik heb nog steeds geen goed gevoel over de combinatie Eline+CargoBar. Maarja wat extra geld is nooit weg dus misschien moet ik niet zo zeuren. kuchkuchIKBENBIJNAJARIGkuchkuch
Omdat ik dus 2 weken niet op de Cargo-lijst stond heb ik een improvisatiebaan genomen. Ik maak elke avond (of ochtend) de keuken van het hostel schoon, en in ruil daarvoor krijg ik gratis accomodatie. Dat betekent dus dat ik toch elke week weer 135 dollar bespaar.
Ik werk nog steeds geen 24 uur per dag, dus er is ook nog tijd voor ontspanning. In het hostel had ik al snel mijn draai gevonden. Het bleek een goede keus, want het hostel is klein, gezellig en er zijn gelukkig een aantal mensen waar ik goed mee op kan schieten. Dus ik heb elk weekend wel wat te stappen, en door de week ook wel omdat het, ondanks het nare gevoel de volgende dag op je werk, toch ook wel heel gezellig is! Volgende week ga ik met Jolande uit mijn volleybalteam Sydney onveilig maken, en verder bezoek ik op zondag, mijn vrije dag, marktjes, strandjes of mensen. En dat is momenteel eigenlijk mijn leven! Ik had nooit gedacht dat ik zolang op 1 plek zou blijven, maar het bevalt me hier wel. kuchkuchIKBENBIJNAJARIGkuchkuch Het is totaal anders dan het reizen, maar ik vind het echt een hele leuke ervaring, om in een wereldstad te 'wonen' en te werken. Toch kijk ik er ook wel weer naar uit om verder te reizen. Wat ik precies ga doen is nog niet helemaal duidelijk. Ik hoop nog steeds (en Steven ook) dat hij geld genoeg heeft om langs te komen (donaties zijn altijd welkom trouwens) en dan gaan we waarschijnlijk ipv de westkust, de oostkust samen doen. Hoe dan ook, wat er ook gebeurd, ik blijf denk ik sowieso wel tot eind mei in sydney werken. Ik vind het relaxter om wat langer te werken en straks niet weer te hoeven.

Tot slot wil ik jullie tussen neus en lippen door even attenderen op het feit dat ik bijna jarig ben. Niks belangrijks hoor, ik ga er natuurlijk in dit verhaal niet teveel aandacht aan besteden want tja, het is geen wereldnieuws en ik ben ieder jaar jarig dus het is niets speciaals, ik weet het. Ik wou het gewoon even kort ter sprake brengen, voor het geval je denkt 'goh die Eline kan ook wel een cadeautje gebruiken maar wanneer is nu het goede moment', 'zal ik haar eens smsen hoe het is', 'zal ik haar eens een kaartje sturen', 'zal ik haar nog meer geld geven want ik heb het toch over'. Schroom niet, mijn verjaardag is op 21 mei. Gewoon even tussen neus en lippen door.


Dit was het tot zover, ik check jullie later!

Liefs Eline

ps. Gewoon even wat feiten
Postadres:
#11915 Eline Kieftenbeld
Travellers Contact Point
Level 7, Dymocks Building
428 George Street
SYDNEY NSW 2000

Mobiele nummer:
+61406275940

Bankrekeningnr:
127896910

:):):)